در حدود ده سال پیش بنده به اتفاق یکی از دوستان شبیه خوان دامغان در تاسوعا و عاشورا به سمت شوش برای دیدن یکی از مراسمات نمایشی و سنتی عازم شدیم
و چرا شهر شوش را در این ایام ماتم بر گزیدیم؟ چون شنیده بودیم که بزرگترین
نمایش میدانی تعزیه خوانی در کشور که در آستانه ثبت جهانی قرار دارد در شهر شوش برگزار می گردد و به همین دلیل اشتیاق مان برای دیدن این مراسم بزرگ
مارا با ذوق وشوق به اون دیار کشاند..

و اما شهر زیبای شوش در گذشته مرکز تمدن عیلام و قدمتش به ۲۷۰۰ سال. قبل از میلاد می رسد و پایتخت دولت بزرگ هخامنشی بوده است. این شهر واقع در استان خوزستان و در ۷۰۰ کیلومتری تهران و در مجاورت رود کرخه و در یکصد و پنجاه کیلومتری شرق دجله قرار دارد. نام دیگر این شهر در گذشته سوزیانا بوده است
این اطلاعات مختصری بود برای کسانیکه
قصد زیارت یا سیاحت و یا اینکه شرکت در مراسمات محرم و صفر را در این شهر کهن ایران را میکنند.

رود کرخه از کنار آثار باستانی و هم چنین
حرم دانیال نبی ( س) در شهر شوش می گذرد.. بسیار زیبا و دیدنی است.
شهر شوش علاوه بر نزدیک بودنش به بین النهرین یعنی نزدیک دجله و فرات
خود در میان دو رودخانه کارون و کرخه واقع شده..وبه همین علت جزء تمدنهای کهن دنیاست (تمدن ایلام). تمدنهای منطقه عبارت بودند از ایلام، سومر، بابل، و آشور. تمدنهای ایلام و سومر در کنار رود کارون؛ تمدن بابل در کنار رود فرات و آشور در کنار رود دجله. این اطلاعاتی است از تمدنهای ایران بسیار قدیم.

و اما رفتن به شوش آیا راحت و ساده است. البته همه مسافرتها خستگی و دشواری دارند. شما مثلا اگر تا سمنان هم بروید به اندازه خودش خستگی راه را به همراه دارد و اما خستگی و شاید سختی و دشواری سفر در مقابل لذت بردن از مسافرت چیزی نیست.
اولین وسیله مسافرت آسان و کم خطر قطار است. بلیط قطار مشهد_اهواز را از
دامغان تهیه می کنید و از دامغان با قطار راه می افتید و در ایستگاه شوش پیاده می شوید این راحت ترین راه به شوش است.

دومین وسیله رفتن به اونجا وسیله شخصی است که بعد از قطار در مرتبه بعدی قرار دارد راه دوم تفریح دارد!
و سومین آن اتوبوس است که باید از دامغان به ترمینال جنوب تهران برویم و از اونجا با اتوبوسهای شوش به اون سمت برویم.

بنده هر سه موردش را تجربه کرده ام
روز هشتم محرم به اتفاق دوستم وارد
شوش شدیم و بعد از کمی استراحت برای شرکت و دیدن مراسم به سمت حسینیه اعظم شوش روانه شدیم. بعد از نماز مغرب و عشاء دسته های منظم از لر و و عرب و فارس و با مداحی و نوحه خوانی به زبانها و رسم های خودشان به سمت حرم حضرت دانیال به راه افتادیم دسته تقریبا سنگینی بود به خصوص که هر دسته ای به زبان خودشان نوحه خوانی می کردند ولی اکثر دسته ها به زبان عربی بود
بیشتر مردم اونجا را اعراب تشکیل می دهند و لرها و فارسها در اون شهر در اقلیت هستند.

در بین راه عبور هیئت ها وسایل پذیرایی بسیار مهیا بود از چای غلیظ و شیرین اعراب با انواع خرمای خوشمزه خوزستان تا دمنوش فارسها و لرها وحتی غذاهای متنوع مخصوص محرم!! وقتی به همراه دسته جات به حرم مطهر دانیال رسیدیم در صحن حرم مراسم خاصه خودشان مثل سخنرانی و مداحی و سینه زنی را اجرا نمودند که واقعأ بی نظیر بود.
و بعد سفره های طعام نذری را براون فضای بسیار معنوی و روحانی گسترانیدند و از عزاداران سید اشهداء پذیرایی شد و ما هم افتخار تناول از این خوان را پیدا کردیم.
حرم حضرت دانیال نبی (س) در ساحل شاخه بزرگی از رود کرخه واقع شده و این خود علاوه بر زیارت و عزاداری در ایام مخصوص در سال میتواند محل بسیار مناسبی برای گردشگری باشد!
متأسفانه چند سالی است
رودخانه های بزرگ خوزستان به دلیل دخالت‌های ناشیانه بعضی‌ها!! در سکرات بسر می برند… امیدواریم آن دسته از افراد نالایق کشور دست از سر محیط زیست و منابع طبیعی در کشور ی که در لب پرتگاه قرار گرفته است بر دارند و کار را به کاردان بسپارند