شهیدنامه‌ ایرنا استان سمنان؛ جاویدنام عبدالحسین امین‌زاده

عبدالحسین امین‌زاده فرزند نخست نصرت الله و معصومه، شهید دفاع مقدس از شهرستان دامغان دارالمرحمه سمنان است، جوان برومند ارتشی و خانواده‌دوست که در راه دفاع از وطن از شهادت بیمی نداشت. پیکرش پس از ۱۷ سال مفقودالاثربودن بازگشت.

به گزارش پایگاه خبری دامغان نما به نقل از ایرنا، عبدالحسین امین‌زاده نوزدهم مهر ۱۳۴۴ در روستای مهماندوست دامغان در خانواده‌ای متدین پا به عرصه‌ گیتی نهاد و سپس به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند.

او به اقامه نماز اول وقت و احترام به پدر و مادر اهمیت زیادی می‌داد و به تلاوت قرآن نیز علاقه‌زیادی داشت و در بین دوستان و آشنایان به پاکدستی، تعهدکاری، مهربانی، اخلاق و خوش‌رویی شهره بود.

پدر شهید امین‌زاده نقل می‌کند: تابستان بود به پسرم به من گفت: «بابا! اوقات فراغت امسال چه کار کنم؟» به او گفتم: «برو نجاری!» گفت: «باشد!» او را بردم پیش یکی از دوستانم که نجار ماهری بود. ۲ هفته اول رفت و حقوق نگرفت. هفته سوم نرفت. از او پرسیدم: «چرا نمی‌روی بابا؟» گفت: «حقوقم را نمی‌دهد.» رفتم پیش صاحب کارش پرسیدم: «چرا مزدش را نمی‌دهی؟»

گفت: «این پسر پاک و صادق است، حقوقش را ندادم تا به این بهانه سر کار بیاید.»

گفتم: «تو حقوقش را پرداخت کن، او می‌آید.» یک مدت که کار کرد، حقوقش شد ۲ هزار تومان. آن را پس‌انداز کرد، تا اینکه رییس کمیته امداد مرا دید و گفت: «بگذار پسرت پیش من بیاید.» گفتم: «دارد درس می‌خواند.» گفت: «بگذار بیاید پشیمان نمی‌شوی.»

عبدالحسین تا پایان دوره متوسـطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت و سپس در لباس سربازی از طرف ارتش جمهوری اسلامی ایران برای دفاع از خاک وطن در جبهه حضور یافت.

شهیدی که آش پشت پای خودش را خورد

مادر شهید امین‌زاده نقل می‌کند: در حال توزیع آش در بین همسایه‌ها بودم که عبدالحسین کاسه آخر را گرفت و به طرف من آمد و گفت: «مادر! تو می‌گویی جبهه نروم! آخر چرا؟ مگر یادت رفته می‌خواهم بروم جبهه؟ تا حالا هر بار پدر رضایت‌نامه اعزام به جبهه را امضا کرد، رفتم و برگشتم، چرا اجازه نمی‌دهی؟» به او گفتم: «اگر خدا بخواهد می‌روی. فکر کردی این آش پشت پای کیست؟ برای تو درست کردم مادر!»

خیلی خوشحال شد از اینکه می‌دید من هم با جبهه رفتنش موافقم. آش پشت پای خود را خورد، در بین همسایگان تقسیم کرد و رفت.

شهید والامقام امین زاده پس از ماه‌ها نقش‌آفرینی در دفاع از کیان جمهوری اسلامی ایران در نقش آرپیچی‌زن سرانجام در نهم آبان ۱۳۶۱ در گیلانغرب منطقه عملیاتی سـومار در سن ۱۹ سالگی به شهادت رسید.

پیکرش پاک شهید امین‌زاده تا مدت‌ها در منطقه برجا ماند و پس از ۱۷ سال مفقودالاثری، سرانجام به زادگاهش روستای مهماندوست دامغان بازگشت و خاک‌سپاری شد.