پایگاه خبری دامغان نما _ یونس صفری
اپیزود ۱) چند هفته به انتخابات پیش رو مانده است. شور و نشاطی در سطح جامعه به مانند انتخابات سالهای قبل دیده نمی شود. اما اهالی قدرت طبق روال سالهای قبل مخاطبان خاک خورده ی تلفن همراه خود را جستجو می کنند

در برنامه های کاری شان و در راس آنها بازدید از سالن تمرینات تیم کشتی، مدرسه فوتبال تیم… ، تماس با مربی تیم…، اهدا هدیه به بانوان تیم…، ملاقات با رییس هیئت رشته… گنجانده می شود.

بازدیدها و حمایت ها و قول و قرار ها طبق روال انجام می گیرد و ورزشکاران و متصدیان ورزشی که خسته از عدم حمایت هستند، هر کدام برای خودشان با ۴ الی ۵ کاندید که احتمال انتخاب بیشتری دارند قرارهایشان را می گذارند و بعضا در پی حل مشکلات مربوط به رشته ورزشی خود انتقاداتی را مطرح می کنند غافل از اینکه این خیل عظیم از جامعه ارزشی به مراتب بالاتر از این تماس های یکی دو هفته ای دارند.

اپیزود ۲) انتخابات تمام شد. نماینده مجلس، نمایندگان شورای شهر و روستا انتخاب شده اند و سرخوش از پیروزی به دست آمده، به خیل عظیم تبریک گویان با نگاهی از بالا به پایین جواب می دهند. داستان کمی عوض شده است. جامعه ورزش به دو دسته تقسیم می شوند

۱) پا در رکابان ( گروهی که در انتخابات فعالیت داشتند و حضور مستمر در ستادها داشتند و حالا به سهم خواهی از پیروزی به دست آمده در انتخابات آمده اند و اغلب طرد می شوند)

۲) مغضوبین (آن عده که یا پا در تله نگذاشتند و یا کاندیدای شکست خورده را انتخاب کرده بودند)

کار به همین راحتی به سرانجام میرسد.

اپیزود آخر)
ورزشکاران میمانند و حوضشان. دوباره مقصد از اول شروع می شود. راهی نمی ماند جز خیابان پاسداران _اداره ورزش و جوانان شهرستان.

کاش ورزشی ها و متصدیان امر ورزش این نکته را دریابند که در نهایت برای هر امری باید به متصدی آن مراجعه کرد
و کار را از طریق سلسله مراتب آن به انجام رساند.
و اما در این میان بازنده اصلی ورزشکارانی هستند که بی خبر از سودای قدرت بالا دستی هاشان خود را به رود خانه خروشان سپرده اند
بی خبر از آنکه تنها شناگران این عرصه خودشان هستند و مسولین امر با قایق و جلیقه نجات در صدد صید آنها برای انتخابات آینده هستند.
شاید اگر این بخش بزرگ جامعه کمی باهوش تر و مطالبه گر عمل کند شاهد جهش، رشد و شکوفایی چشمگیری در تمام سطوح شهرستان باشیم

ای گشته دل تو سیه از گَرد جهالت
!!با این دل چون قار ، تو را جای وقار است؟