بیماری ویروسی کرونا و یا مرگ ممکن است به اگزیستنسیالیستی تصور شود، یعنی تبدیل به یک درگیری شخصی و فردی برای آدمی ؛ ولی نباید فراموش کنیم با همه ی نامبارکی و بدشومی و بدبختی و مصیبتی که به ارمغان آورده، شمار زیادی از تحولات اجتماعی و تراژدی های انسانی نیز در میان آن‌ها وجود دارند که بر اثر امراض و یا مرگ‌های فراگیر پدید آمده‌اند. مثلا، ادغام و جهش این ویروس در شرایط کنونی به سیاه زخم، کرند، دلتا و…. بیماری مرگ سیاه یک تراژدی غم‌ انگیز و حزین بود که در اروپا تا سال 51 میلادی که پایانش را رقم زد، 25 میلیون اروپایی را به غرق آب مرگ فرستاد. نهایتا این فاجعه‌ غم بار به یک تغییر عمیق و تاثیرگزار اجتماعی انجامید. با توجه به اینکه، اکثر جان‌باختگان از افراد تهی دست بودند و ثروتمندان توانسته بودند خود را از این مخمصه رهایی بخشند، این حادثه بدبینی عمیق فقرا نسبت به ثروتمندان را بوجود آورد و دامن زدن این قضیه، ناقوس مرگ فئودالیسم را در آن زمان به صدا درآورد و به عقیده­‌ی، مک نیل زمینه­‌ی نظام سرمایه داری را فراهم کرد.

کرونا، ویروسِ بسیار مرموز و جسور و خطرناکی است و اینطور که مشخص است فعلاچند وقتی میهمان ناخوانده‌ی مردم خواهد بود. بی‌گمان کرونا دگرگونی‌های اجتماعی‌ای را بدنبال خواهد داشت، که اگر مدیریت نشده و رها می شد خطرش از خودِ ویروس بیشتر می گردید. دوستی می‌گفت: با توزیع کارنامه های یک دبیرستان و تغییر نمره فرزندانشان و افت شدید نمره آنان‌ ، شاهد بوده است که چطور اولیا پرخاش و گلایه می‌کرده‌اند که این چه وضعی است؟ و… و پس از واکاوی متوجه اختلال در سیستم نو رسیده و جدید ی بنام (سیدا) در بیشتر مدارس شدند… که قطعا از جمله عوامل تاثیر گزار در این امر تحصیل اینترنتی و کلاس غیر حضوری و آنلاین و نهایت سیستمی سراسر دارای اشکال بطور روزانه که با محوریت معلم و عملکرد معاون و نظارت مدیر برای همه دغدغه آفرینی می نماید … بیماری مرگ بار کرونا ویروس است.
مواجهه با این بیماری افزون بر کارهای درمان‌گری و بهداشتی، نیازمند یک مدیریت کلان‌تر و پروژه‌ای در همه ی حوزه های زندگی مردم است. لذا آنچه واقعیت داشته و دارد این است که کرونا را باید به مثابه یک واقعیّت اجتماعی دید و برخورد فراذهنی و منطقی را در آن لحاظ نموده و از یاد نبرد تا بتوان با آن راحت تر مواجه گردید.

محمد مهدی برناکی/دامغان
7شهریور 1400